Je hebt dus coaches die ‘vertalen’ wat het paard doet. Zo was er hier het voorbeeld van hij poept. Oke dat is het loslaten van de spanning die hij van jou voelt. Wordt er dan meteen gezegd. Kijk het is een manier van werken. Maar ik kan niet in het hoofd van het paard kijken net zo goed als jij niet. Dus hoe kan ik dat dan vertalen? Ik denk heel eerlijk gezegd dat het vooral is wat de interpretatie van de coach is. En dat vind ik jammer. Want je vult als coach dus gewoon in…. Ik heb een gedegen coach opleiding gedaan. Aangevuld met NLP en diverse cursussen. Pas daarna ben ik gaan coachen met het paard. En ja ook daar heb ik een opleiding voor gevolgd. En het eerste wat ik leerde van mijn mentor en grote voorbeeld Frans Jaspers was ‘NIET INVULLEN’. Ga in eerste instantie coachen en laat het paard aanvullen. Bij mij doe je ook oefeningen met het paard en wachten we niet af of het paard gaat bijten in je kleding of touw. En wat mij vooral verbaasde was dat de coach niet in de paddock stond. Voor mij staat de veiligheid van mijn coachee en mijn paard voorop. Dus ik ben erbij. Dit heeft ook te maken met dat je onderdeel van de kudde bent en het systemisch perspectief. Om te beginnen sta ik dus als coach naast je, doen we oefeningen met het paard om jou dingen te laten voelen en beleven. En coach ik vanuit een achtergrond en opleiding als coach. Ik vul niet in voor je. Ik stel vragen en kan heel confronterend zijn, net als het paard. Die kan namelijk wel voelen als je niet congruent bent. Jij zegt: “dat doe ik altijd” en het paard laat gedrag zien wat daar niet bij hoort. Dan stel ik mijn vraag opnieuw. Zodat jij bij jezelf kunt nagaan of wat je zegt, doet en voelt wel op een lijn zit. Kom je dus naar een coaching met het Paard als spiegel bij mij. Dan weet je n wat je kunt verwachten. Ik hoop dat ik wat duidelijkheid geschept heb en wie weet zie ik je een keer in de paddock.